“ขณะนั้นเป็นเวลากลางคืน”

วันพฤหัสบดีที่ 28 มีนาคม 2013 อ่าน: ยอห์น 13:21-30 เมื่อยูดาสรับอาหารชิ้นนั้นแล้วเขาก็ออกไปทันที ขณะนั้นเป็นเวลากลางคืน – ยอห์น 13:30 อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: ผู้วินิจฉัย 4-6, ลูกา 4:31-44 ผมมีโอกาสเข้าร่วมการนมัสการช่วงเย็นวันพฤหัสก่อนวันอีสเตอร์ที่ฟิลาเดลเฟียเป็นการนมัสการมหาสนิทและความมืด (การอธิษฐานสรรเสริญและรำลึกถึงการที่พระเยซูทรงถูกตรึงกางเขน) ซึ่งจัดขึ้นในโบสถ์เล็กๆที่สว่างไสวด้วยแสงเทียน เมื่อรับขนมปังและน้ำองุ่นแล้ว มีการอ่านข้อความจากพระกิตติคุณยอห์น และเทียนเล่มหนึ่งจะถูกดับลง จากนั้นเราร่วมกันขับร้องบทเพลงนมัสการที่กล่าวถึงการที่พระเยซูเดินทางไปสู่กางเขน ทำอย่างนี้ซ้ำ 14 ครั้ง จนกระทั่งโบสถ์มืดสนิท พวกเราคุกเข่าลงอธิษฐาน และเดินกลับออกไปทีละคนโดยไม่มีการพูดคุยกัน การนมัสการในความมืดนี้ ทำให้เรานึกถึงความมืดมิดที่ล้อมรอบพระเยซูขณะสิ้นพระชนม์นึกถึงอาหารมื้อสุดท้ายกับเหล่าสาวก (ยอห์น 13:21-30) ขณะที่พระองค์ตรัสว่าจะมีคนหนึ่งในพวกเขาทรยศพระองค์ มีเพียงพระเยซูเท่านั้นที่ทรงทราบว่าเป็นยูดาส “เมื่อยูดาสรับอาหารชิ้นนั้นแล้วเขาก็ออกไปทันที ขณะนั้นเป็นเวลากลางคืน” (ยอห์น 13:30) ในคืนอันมืดมิดที่สุดในชีวิต พระเยซูทรงทุกข์ทรมานระหว่างอธิษฐานในสวน ทรงถูกจับกุมอย่างไม่เป็นธรรม ทรงทนต่อการถูกดูหมิ่นเมื่ออยู่ต่อหน้าผู้นำศาสนา และทรงเจ็บปวดพระทัยเมื่อถูกเปโตรปฏิเสธ กระนั้นพระองค์ยังคงก้าวอย่างสัตย์ซื่อไปสู่กางเขน ที่ซึ่งพระองค์ทรงสิ้นพระชนม์เพื่อบาปของเรา พระเยซูทรงอดทนต่อความมืดและความตาย เพื่อประทานแสงสว่างและชีวิตให้แก่เรา จงสรรเสริญพระองค์สำหรับสิ่งที่ทรงเผชิญเพื่อเรา! – DCM ดูพระเศียรพระหัตถ์พระบาทา [...]