วันพุธที่ 3 เมษายน 2013 อ่าน: 1 ยอห์น 4:7-21 ท่านที่รักทั้งหลายถ้าพระเจ้าทรงรักเราทั้งหลายเช่นนั้นเราก็ควรจะรักซึ่งกันและกันด้วย – 1 ยอห์น 4:11 อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: ผู้วินิจฉัย 19-21, ลูกา 7:31-50 ความรักคือเครื่องหมายสำคัญของมิตรภาพที่จำเริญขึ้น พระวจนะพระเจ้าบอกไว้อย่างชัดเจนว่าให้เรารัก ไม่ว่าจะรักพระเจ้าด้วยสุดใจรักเพื่อนบ้านเหมือนรักตนเอง และรักศัตรูของเรา แต่เป็นเรื่องยากที่เราจะรัก หากเราไม่ได้รับความรักจากคนอื่น เด็กที่ถูกทอดทิ้ง สามีหรือภรรยาที่ถูกอีกฝ่ายละเลย หรือพ่อแม่ที่ถูกลูกทิ้งต่างรู้ดีถึงความเจ็บปวดของการขาดความรัก ดังนั้น ผู้ที่ถวิลหาความรักจะได้รับความชื่นชมยินดีเมื่อรู้ว่าพระเจ้าทรงรักคุณอย่างเหลือล้น ลองคิดถึงความรักอันใหญ่หลวงของพระองค์ที่ทรงสำแดงแก่คุณบนไม้กางเขน ใคร่ครวญความจริงที่ว่าเมื่อคุณเชื่อวางใจในพระองค์แล้วความรักของพระองค์จะลบล้างความผิดบาปและความล้มเหลวของคุณ และคุณจะได้สวมใส่ความชอบธรรมซึ่งไร้มลทินของพระองค์ (รม.3:22-24) จงเฉลิมฉลองความจริงที่ว่าไม่มีสิ่งใดจะแยกคุณจากความรักของพระองค์ได้ (โรม 8:39) จงสวมกอดชีวิตนิรันดร์ที่พระเจ้าทรงจัดเตรียมไว้ให้คุณด้วยความรัก เพื่อให้คุณได้รับความรักจากพระองค์ตลอดนิรันดร์กาล (ยน.3:16) เมื่อยอห์นบอกว่า “เราก็ควรจะรักซึ่งกันและกันด้วย” ท่านได้เรียกเราว่า “ผู้เป็นที่รัก” (1 ยน.4:11 และ 1 ยน. 3:1-2) เมื่อใดที่คุณได้เข้าใจว่าพระเจ้าทรงรักคุณมากแค่ไหน คุณจะทำสิ่งที่พระเจ้าเรียกให้คุณทำ คือมอบความรักให้กับคนอื่นได้ง่ายขึ้น แม้แต่กับคนที่ไม่แสดงความรักต่อคุณ [...]
↧