วันศุกร์ที่ 22 กุมภาพันธ์ 2013 อ่าน: สดุดี 8 มนุษย์เป็นผู้ใดเล่าซึ่งพระองค์ทรงระลึกถึงเขา – สดุดี 8:4 อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: กันดารวิถี 4-6, มาระโก 4:1-20 กระสวยอวกาศโวเยเจอร์ 1 ซึ่งขึ้นสู่อวกาศในปี 1977 อยู่ห่างจากขอบนอกของระบบสุริยจักรวาลของเรากว่า 16,000 ล้านกิโลเมตรในเดือนกุมภาพันธ์ 1990 เมื่อยานโวเยเจอร์ 1 อยู่ห่างจากเราเกือบ 6,400 ล้านกิโลเมตร นักวิทยาศาสตร์หันกล้องของมันเข้าหาโลก และถ่ายภาพโลกของเรา ซึ่งเห็นเป็นเพียงจุดเล็กๆสีฟ้าที่แทบจะมองไม่เห็น ในอวกาศอันว่างเปล่าเหมือนท้องทะเลกว้างใหญ่ ในจักรวาลของเราซึ่งไร้ขอบเขต โลกเป็นเพียงเศษหินเล็กจิ๋ว และบนก้อนกรวดเล็กๆ ที่ดูไร้ความสำคัญในมหาสมุทรแห่งดาราจักร มีมนุษย์มากกว่าเจ็ดพันล้านคนอาศัยอยู่ หากภาพนี้ทำให้คุณรู้สึกด้อยค่า พระเจ้าทรงให้ข่าวดี ในสดุดีบทหนึ่งของดาวิด มีคำถามที่ไม่ต้องการคำตอบ ซึ่งทำให้คุณเดินออกไปสู่อากาศยามค่ำคืน เงยหน้ามองฟ้า และชื่นชมยินดีได้! สดุดี 8:3-5 บอกว่าเราเป็นดาราดังในสายพระเนตรพระเจ้า “เมื่อข้าพระองค์มองดูฟ้าสวรรค์ อันเป็นฝีพระหัตถ์ของพระองค์…มนุษย์เป็นผู้ใดเล่าซึ่งพระองค์ทรงระลึกถึงเขา…ทรงสวมศักดิ์ศรีกับเกียรติให้แก่เขา” จงดื่มด่ำกับความรู้สึกนี้! พระเจ้าผู้ตรัสสร้างจักรวาลอันกว้างใหญ่ไพศาล ที่ขนาดกล้องโทรทรรศน์ฮับเบิลยังหาจุดสิ้นสุดไม่ได้ [...]
↧