วันพุธที่ 27 กุมภาพันธ์ 2013 อ่าน: สดุดี 16 จิตใจข้าพเจ้าจึงยินดีและจิตวิญญาณก็ปรีดา ร่างกายของข้าพเจ้าก็อาศัยอยู่อย่างปลอดภัยด้วย – สดุดี16:9 อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: กันดารวิถี 17-19, มาระโก 6:30-56 เคน ลูกพี่ลูกน้องของฉัน ต่อสู้กับโรคมะเร็งด้วยความกล้าหาญเป็นเวลาสี่ปี ในวันสุดท้ายของเขา ภรรยา ลูกทั้งสามคน และหลานๆเดินเข้าออกห้องของเขา เพื่อใช้เวลาและกล่าวคำลาเฉพาะเจาะจงกับเขา เมื่อทุกคนออกจากห้องไปครู่หนึ่ง เขาก็ก้าวเข้าสู่ชีวิตนิรันดร์ เมื่อสมาชิกในครอบครัวทราบว่าเขาจากไปแล้ว หลานสาวคนหนึ่งกล่าวอย่างอ่อนโยนว่า “คุณปู่แอบหนีไปแล้ว” ชั่วครู่ก่อนหน้า องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสถิตกับเคนในโลกนี้ ไม่กี่อึดใจต่อมาวิญญาณของเคนก็ไปอยู่กับพระองค์ในสวรรค์ สดุดี 16 เป็นสดุดีบทโปรดของเคน ซึ่งเขาขอให้อ่านในพิธีไว้อาลัยของเขา เขาเห็นด้วยกับดาวิด ผู้เขียนสดุดีว่า ไม่มีสมบัติใดมีค่าไปกว่าการมีความสัมพันธ์ส่วนตัวกับพระเจ้า (สดุดี 16:2,5) พระเจ้าทรงเป็นที่ลี้ภัยของดาวิด และท่านยังทราบว่าหลุมฝังศพไม่ได้ทำให้ชีวิตของผู้เชื่อสูญไป ท่านกล่าวว่า “พระองค์มิได้ทรงมอบข้าพระองค์ไว้กับแดนผู้ตาย [หลุมฝังศพ]” (สดุดี 16:10) ไม่ว่าเคนหรือใครก็ตามที่รู้จักพระเยซูองค์พระผู้ช่วยให้รอด จะไม่ถูกทอดทิ้งไว้ในความตาย เพราะการสิ้นพระชนม์และฟื้นคืนพระชนม์ของพระเยซู วันหนึ่งเราก็จะฟื้นขึ้นจากความตายเช่นกัน (กจ.2:25-28; [...]
↧