กระดูกหัก

วันเสาร์ที่ 16 มีนาคม 2013 อ่าน: สดุดี 51:1-13 ขอทรงโปรดให้ข้าพระองค์ได้ยินความชื่นบานและความยินดี ขอกระดูกซึ่งพระองค์ทรงหักนั้นเปรมปรีดิ์ – สดุดี 51:8 อ่านพระคัมภีร์ภายใน 1 ปี: เฉลยธรรมบัญญัติ 28-29, มาระโก 14:54-72 ผมเคยเป็นผู้รักษาประตูในทีมฟุตบอลของมหาวิทยาลัยเมื่อหลายปีมาแล้ว ซึ่งสนุกเกินกว่าที่ผมจะอธิบายได้ในที่นี้ แต่ความสนุกทั้งสิ้นนั้นมีราคาค่างวด ซึ่งมีอย่างหนึ่งที่ผมต้องจ่ายราคาจนทุกวันนี้ การเป็นผู้รักษาประตูหมายความว่า คุณจะต้องพุ่งตัวออกไปบ่อย ๆ ซึ่งดูอันตราย เพื่อป้องกันไม่ให้อีกฝ่ายทำคะแนนได้ และบ่อยครั้งทำให้บาดเจ็บ ระหว่างการฝึกซ้อมในฤดูกาลหนึ่ง ผมเจ็บตัวเพราะขาหักกระดูกซี่โครงร้าวหลายแห่ง ไหล่หลุด และมีอาการสั่น! ทุกวันนี้ โดยเฉพาะวันที่อากาศหนาวความเจ็บปวดที่เตือนให้นึกถึงกระดูกที่หักมักจะมาเยือนเสมอ ดาวิดเองก็มีสิ่งที่เตือนให้ระลึกถึงกระดูกที่หักแต่อาการของท่านเป็นการบาดเจ็บฝ่ายวิญญาณไม่ใช่ร่างกาย หลังจากดาวิดทำบาปโดยการเป็นชู้กับนางบัทเชบา และฆ่าสามีของนาง พระเจ้าทรงตีสอนท่านอย่างหนัก ต่อมาดาวิดหันกลับมาหาพระเจ้าด้วยการกลับใจและอธิษฐานว่า “ขอทรงโปรดให้ข้าพระองค์ได้ยินความชื่นบานและความยินดี ขอกระดูกซึ่งพระองค์ทรงหักนั้นเปรมปรีดิ์” (สดด.51:8) การตีสอนจากพระเจ้านั้นรุนแรง จนดาวิดรู้สึกราวกับกระดูกหัก แต่ท่านเชื่อมั่นว่าพระเจ้าผู้ทรงพระคุณจะเยียวยาอาการบาดเจ็บ และนำความชื่นชมยินดีของท่านกลับมาใหม่ เมื่อเราล้มเหลวหรือทำบาป เรารู้สึกได้รับการปลอบประโลมที่ได้รู้ว่าพระเจ้าทรงรักเรามากจนได้ทรงตามหา และฟื้นฟูเราขึ้นใหม่ ด้วยการตีสอนด้วยความรัก – BC ข้าแต่พระบิดา ขอโปรดเปิดตาให้ข้าพระองค์ได้มองเห็นความบกพร่อง [...]